cabaran atau peluang?

rabu, 17 Aug 2011 (17 Ramadhan)

 

hari ni lesu sgt nak bgn tido..padahal hari sebelumnya kemain tido sakan

kalau ikut jadual rini teaching kul 3..

pagi tu patutnye xde pape tp patient CWU mintak teman dia wat bronchoscopy and pleuroscopy

so g je la..blh dpt sign doc utk penuhkan log book hehehe

sampai je sane doctor2 xsampai lg..ade patient and staff je..patient ni mude lg, br 17 thn

klu ikutkan staff kat situ student xleh masuk sbb doctor xbagi..tp sebab patient tu mintak so staff bg la jugak

xlame lepas tu doctor sampai and semua dress up utk procedure tu

staff juz bg sy special mask je..then berdiri kat tepi tunggu doctor2 siap dressing..

tetibe doctor pakar tu panggil..dgn muka x bersalah (kena tutup ngan mask pon) g ngadap doc:-

doc : who are u?

sy : i am 3rd yr medical student

doc : why are u here and who give u permission?

sy : i want to see the procedure, i want to learn how and the patient ask me to accompany her.

doc : did u get any permission? why being so rude to just standing there and blocking my way? u r not even introduce yourself to me!

sy : i am sorry doctor..(rasenye x blok way pun..tp slh sy sbb x introduce..xpelah)

 

then doc g komputer tgk rekod patient..

bile procedure nak stat sy pun g confirmkan balik kat doc blh join ke x procedure tu..

alhamdulillah doc bg tp dgn strict warning!!huhuhu

mase tgh procedure tu, patient sgt aggressive..doc dah bg dose ubat tido yg tinggi pun still xtido lg..menyebabkan procedure tu agk susah sbb patient meronta2

doc dgn nada perlahan berkate, " we have medical student here but not helping at all!"

fuhh!!pedas je rase..bkn xnak tolong tp keliling katil tu da penuh dgn 3 doc and 2 staff..kalau sy menyebok antara diorang mmg agk susah and mcm agk rude la rasenye..kebetulan beberapa saat tu salah sorang doc on phone..so pe lagi, amik terus tempat dia and tlg tenangkan patient..tp takut gak la sbb doc mcm still marah lagi kan..huhuT.T

doc dpt buat bronchoscopy je sbb patient aggressive sgt..sblm kuar dr bilik tu, minta maaf balik kat doc and mintak sign..as usual, dpt lg warning...hmmm..hidup kat spital ni mmg xsah kalau xkena marah..

then,teaching ptg tu diawalkan kpd kul 2.. lokasi wad 2..doc ade suh kwn present case..patient tu ade DM..then mcm biase doc akn tny soklan in btw..seriously blm stdy lg DM so mcm blur gile kot..kebetulan mase smpi turn sy smua jwpn yg ade kat otak ni dah dijawab so mmg kantoi ngan doc xdpt jwb soklan..pe lagi nerbes laa..sore pun sekat2 n slow jeee..then doc ckp " please speak louder".." are u nervous?"..." buat tgn mcm ni (utk test tremor)"..mmg terketar2 la kan..." u look very nervous..please dont be like this..imagine if i am your examiner, i will fail u..ok!"...perghhh!!kena lg warning..mmg sabo je laaa

 

hari ni balik wad rase mcm blur jeee...ngan letihnye and ngantok nye..

bile pike balik ape yg terjadi hari ni, semua disebabkan salah sendiri jugak..sepatutnye sy lebih bersedia utk teaching especially utk benda2 yg common...dan satu lagi, saya perasan gak yg kadang2 tu attitude sy kurg memuaskan..honestly, kdg2 benda tu xperasan pun..tp bile dah jd mmg kena kat batang idung sendiri and nak menyesal pun xguna dah kan..juz jadikan sebagai pengajaran...org cakap cabaran2 mcm ni sepatutnye kena jd satu peluang supaya kita lebih gigih utk meningkatkan prestasi diri...betol x betol x betol x???haha

harap2 lepas ni sy akan improve kepada seseorang yang lebih baik, xkire dari segi ilmu pengetahuan, sahsiah, rohani dan integriti diri..insyaallah!

"Ya ALLAH, sesungguhnya hamba Mu ini lemah..aku memohon daripadamu supaya Engakau buka dan lapangkan dadaku, permudahkan segala tingkahlakuku dan lancarkanlah pertuturanku di sepanjang aku menuntut ilmuMu..Ya ALLAH,Kau tentukanlah apa yang terbaik untukku didunia mahupun di akhirat..amin"